Young professional in de openbare ruimte: Esmé Bosch

Dagelijks werk

Ik houd me dagelijks bezig met onze circulaire monitoringstool de Leidse Ladder en doe veel aan projectadvisering, beide op zowel  het gebied van de openbare ruimte als op vastgoed. Met de evaluatie van ons sloopbeleid en met projectadvies over dat sloopbeleid is dat het belangrijkste deel van mijn takenpakket. Daarnaast verzorg ik intern – en ook voor een deel extern – de communicatie over circulair bouwen: hoe ziet dat eruit, wat verstaan wij en zij onder circulair et cetera. 

Opleiding en pad naar functie

Ik heb milieuwetenschappen gedaan aan de Wageningen Universiteit en daarna Environment & Society bij de Radboud in Nijmegen. Waarbij de bachelor wat meer aan de technische kant zat en de master aan de sociaal-maatschappelijke. Toen ik net was afgestudeerd werd ik via LinkedIn voor een traineeship aangeschreven. Voordat ik tekende, zeiden ze me dat er eventueel een opdracht bij de gemeente op het gebied van circulaire bouw aan vastzat. Dat klonk wel heel gaaf en daar ben ik op ingegaan. En zodoende zit ik er nu alweer twee jaar. Inmiddels niet meer via het traineeship, maar via Randstad. 

Drijfveer in werk

Vroeger zei ik altijd al dat ik de wereld wilde verbeteren. Dan ben je natuurlijk nog wel heel jong, maar dat is eigenlijk wel mijn drijfveer: dat we op zo’n duurzaam mogelijke manier met de planeet omgaan en de aarde niet voor ons eigen gewin uitputten. Dat vind ik heel belangrijk.

Benodigde eigenschappen

Onderzoekend en assertief zijn toch wel. De transitie naar een circulaire economie is nog relatief jong en je moet kijken met mensen waar de problemen en mogelijke verbeteringen zitten, waar je ze kunt faciliteren en waar je beleid op vast kunt stellen. Om die informatie op te halen moet je veel willen uitpluizen over hoe dingen in elkaar zitten. Verder is het ook handig als je het leuk vindt om met mensen te praten, want je zit tijdens de projectadvisering met veel mensen aan tafel.

Kracht van de jonge generatie 

In het algemeen dat de jonge generatie met een schone lei begint. Ik sprak bijvoorbeeld met een jongere en oudere collega over circulair slopen. Waar de oudere collega een drempel ervoer om iets nieuws te proberen, zei de jongere collega dat hij niets anders kende dan het circulair te doen. Die vond het logisch en normaal. De jongere generatie is sowieso met duurzaamheid opgevoed. Duurzaamheid is bij hen vaak een hoger argument dan financiën - niet dat dat laatste niet belangrijk is natuurlijk. Maar anders dan veel mensen van de wat oudere generatie zien ze er op de langere termijn de, ook financiële, voordelen van. Ze hebben er meer kennis over.

Waarom zouden meer jongeren moeten kiezen voor een baan in de openbare ruimte?

Het is leuk en divers, omdat er heel veel opgaven in de openbare ruimte samenkomen. Van de ondergrond met kabels en leidingen tot bovengrondse verhardingen, van biodiversiteit en klimaatadaptatie tot mobiliteit en verkeersveiligheid. Het is bizar wat er allemaal meespeelt en dat maakt het zo interessant, elk project is daardoor anders. En als gemeente kun je als beheerder van de openbare ruimte daar veel invloed op uitoefenen. De energie de je erin steekt, komt er bijna altijd ook weer uit. 

Heb je al een netwerk weten op te bouwen?

Door onder andere de Leidse Ladder gaat dat best goed, daar zijn we veel mee naar buiten getreden. En binnen de gemeente ook: als je aan projectadvisering doet, kom je veel mensen tegen.

Deel je kennis en haal je kennis op binnen je vakgebied? 

Ja. Omdat ik zoals gezegd de communicatie over circulair bouwen oppak, bezoek ik evenementen waar ik soms zelf spreek en informatie breng, maar waar ik ook informatie haal. Verder leer je niet alleen van de successen, maar ook van waar je tegenaan loopt en waar je advies over inwint bij andere gemeenten of bij marktpartijen. Zoals bijvoorbeeld over monitoring;  dat we kijken wat er is, hoe anderen dat doen en hoe ver zij daarmee zijn. 

Leuk aan werk

Naast het fijne team van collega’s waarmee ik werk, bevalt de projectadvisering me heel goed. Om dingen uitzoeken om elke keer een stap verder te komen richting een circulaire bouw, dat vind ik echt heel leuk. En sowieso de combinatie van achter het bureau zitten, met mensen te overleggen en er soms op uit gaan.

Kan beter

Soms is het lastig dat, wanneer je een beleidsstuk schrijft of bijvoorbeeld de MKI probeert te laten landen, het soms even duurt voor het opgepikt wordt. Het is niet makkelijk om iedereen voor wie het relevant is te bereiken en de kennis op de juiste plekken te krijgen, zodat iedereen weet wat je van ze vraagt. Uiteindelijk lukt dat wel, maar dat zou sneller moeten kunnen, al is het moeilijk om te zeggen hoe. Mond-tot-mondreclame werkt tot nu toe eigenlijk het best.

Trots op

Op het Congres Circulaire Openbare Ruimte in Leiden, dat ik mede heb georganiseerd, op de Leidse Ladder en op mijn collega’s, zeker ook van buiten het team. Omdat het me echt verbaast hoe proactief collega’s van andere afdelingen ook zijn. Dat ze het niet als een klusje ervaren als een beleidsmedewerker ze iets komt vertellen, maar dat negen van de tien ermee aan de slag gaan en meedenken.

Dat geldt ook voor de Leidse Ladder, dat ze die van scratch hebben opgezet omdat er een monitoringstool moest komen en er gewoon aan zijn begonnen. En ik ben trots op het congres omdat we daarin met mensen van buiten Leiden de circulaire projecten in het Singelpark afliepen en je dan echt beseft dat het wel heel gaaf is wat we bereikt hebben. En sowieso dat mensen op het congres echte interesse hadden en er een hele goede informatie-uitwisseling plaatsvond.

Grootste uitdaging voor de openbare ruimte

In zijn algemeenheid is dat denk ik projecten aan elkaar koppelen, alle verschillende onderwerpen op elkaar afstemmen. Ik vind niet dat dit slecht gaat, maar wel dat het lastig is omdat sommige onderwerpen haaks op elkaar kunnen staan: bijvoorbeeld dat er voldoende parkeerplekken moeten zijn, maar daardoor vergroening in het geding kan komen.

Eigen bijdrage 

Om te zorgen dat die opgaven goed op elkaar afgestemd worden, heeft eigenlijk al een hoge prioriteit in mijn functie. 

Met een toverstaf:

Ik zou willen dat bij projecten telkens voor de komende vijf jaar vaststaat wat er moet gebeuren. Zodat alles zo integraal mogelijk op elkaar kan worden afgestemd en je op het gebied van de openbare ruimte een circulaire economie kunt creëren.

Favoriete plek in de openbare ruimte

Het Singelpark in Leiden, bij de Japanse steiger. Daar zit echt een gaaf circulair verhaal achter en is ook nog eens gewoon een hele mooie plek.

Over 10 jaar

Geen idee, maar ik denk wel binnen het gebied van circulariteit. Toen ik afstudeerde dacht ik eerst dat ik bij de energietransitie terecht zou komen, maar circulariteit heeft mijn hart gestolen. Ik geloof dat de circulaire economie aan de basis van alles staat; om de energietransitie mogelijk te maken, heb je een circulaire economie nodig. En ik denk dat ik over toen jaar ook nog in de bouwsector werk, dat vind ik echt een cool speelveld omdat er zoveel gebouwd moet worden. Hoe doen we dat zo duurzaam mogelijk?

Andere Young Professionals in de openbare ruimte:

• Linda Siekman (ontwerper openbare ruimte bij de gemeente Emmen)
   
• Aniek Loos (integraal beheerder bij de gemeente Rotterdam)
   
• Bouke Simon de Jong (wegbeheerder en beheerder openbare verlichting bij de gemeente Stadskanaal)
   
• Thijs Ebbers (projectleider klimaatadaptatie bij de gemeente Winterwijk)