Gevangenismuseum Veenhuizen

In opdracht van de Rijksgebouwendienst ontwierp Buro Lubbers het binnenplein van het Gevangenismuseum in Veenhuizen. Dit unieke dorp was oorspronkelijk helemaal gericht op detentie, hetgeen nog steeds herkenbaar is aan de strakke ordening van wegen, grond, gebouwencomplexen en de moraliserende gevelteksten.

Deze strenge orthogonale structuur geldt ook voor het binnenplein van circa honderd bij honderd meter waaraan het carrévormige museum ligt. Oorspronkelijk werd het plein omkaderd door bomenlanen, een gracht, een straat en opnieuw bomenlanen. Omdat niet alle bomenlanen van goede kwaliteit waren, heeft Buro Lubbers een ontwikkelingsplan opgezet om de bomen fasegewijs te kappen en nieuwe te planten zonder het ruimtelijke beeld aan te tasten.

Op geen enkel moment is kaalslag gepleegd. Kim Thehu van Buro Lubbers: “Het strenge grid van Veenhuizen was ook bepalend voor de inrichting van de binnenplaats zelf. Een strikt assenstelsel van betonplaten verdeelt de binnenplaats in drie grasvelden elk met een eigen karakter: het bloemenveld, het theaterveld en het speelveld.

In speels contrast hiermee zijn deze velden bereikbaar via staptegels die een dolende route vormen. Dezelfde tegels (Schellevis) komen terug in de velden bij de voormalige personeelswoningen die tegenwoordig dienst doen als logies en zijn ingericht als tuin.” Terwijl de structuur van het binnenplein is geïnspireerd door haar verleden, biedt het principe van de open, lege velden tegelijkertijd ruimte aan toekomstige ontwikkelingen. Zo opent het ontwerp de geslotenheid van vroeger naar de mogelijkheden van morgen.

Terug naar overzicht >>>