Vrijwel iedereen heeft het een keer gezien. Het televisieprogramma van Victor Mids. Wellicht heeft u zelfs zijn boek gelezen of delen daaruit. Wat er letterlijk gebeurt, is dat je hersenen worden misleid. Je neemt dingen waar, die volgens je verstand niet mogelijk zijn. Je wordt voor de gek gehouden.
Mind Fuck
woensdag 13 september 2017
2 min
Bij de Openbare Verlichting is dat eigenlijk ook zo. Of, beter gezegd, dat is een vraag die we onszelf moeten stellen. Nemen we wel waar wat we waarnemen? Met verlichting willen we de openbare ruimte in het donker veiliger maken en soms ook mooier. Maar iedereen weet ondertussen wel dat waarnemen in het donker met behulp van licht complexer is dan het lijkt.
Wat opvalt is dat steeds vaker de feitelijke situatie ter plaatste wordt bekeken. De vraag is hoe dat komt. Kunnen we niet meer helemaal uitgaan van de bestaande lichtrekenprogramma’s of is er iets anders aan de hand? Rekenen aan licht is iets anders dan het waarnemen ervan. Het één hoeft niet beter of slechter te zijn dan het andere. Het zijn twee verschillende werelden.
Door led is de waarneming anders geworden. Maar ook is onze bewustzijn is veranderd. Naast veiligheid speelt beleving een steeds grotere rol. En wat dacht u van lichthinder en lichtvervuiling? De roep om dit te voorkomen wordt steeds groter, zeker nu het mogelijk is om verlichting goed af te stellen en te richten.
Maar wellicht het belangrijkste aspect voor beheerders is dat ze kunnen waarnemen welke verlichtingsintensiteit het beste past. Je gaat ter plaatse de nieuwe verlichting bekijken en laat dan de lichtintensiteit verhogen en verlagen. Ter plaatse neem je waar wat de beste lichtintensiteit is voor deze locatie en zet deze vast. En wat blijkt? De lichtintensiteit wordt in vrijwel alle gevallen naar beneden bijgesteld.
Kortom: laat je niet voor de gek houden. Neem kritisch waar, het liefst met meerdere mensen. Pas de verlichting aan op de waarneming in de realiteit. U zult zien dat de kwaliteit van de verlichting hierdoor toeneemt.
